Μέσα στα συντρίμμια των θρυμματισμένων γαμιάδων της, η συντετριμμένη μελαχρινή μας κόβει τη γαμήλια ενδυμασία της, αποκαλύπτοντας την κουρελιασμένη δαντέλα και τα υγραμένα εσώρουχά της.Χαϊδεύει τις πρησμένες θηλές της και τρίβει τις γλαφυρές πτυχές της, αναζητώντας παρηγοριά στην αυτοϊκανοποίηση.Τα βογκητά της αντηχούν, ενωμένα από τη γλυκιά απελευθέρωση της κορύφωσης.