آنگلوساکسون گرانبها، آیوی اورا، مروارید صورتی خود را با ظرافت نوازش می کند. او یک متلک وسوسه انگیز است، غافل از چشمان عمومی. انگشتانش روی گلبرگ او می رقصند و آن را به طرز اغواکننده ای آشکار می کنند. او یک مزاحم بادمجانی را معرفی می کند، عمیقاً در گل او. خودارضایی عمومی در بهترین حالت خود.